kaaramshankar

Monday, April 14, 2014

అంతర్ముఖ చిత్రం - కారం శంకర్

మనకళ్ళు అమాయకమైనవి
భౌతిక స్వరూపల్నె చిత్ర్రిస్తుంటాయి
వాటినెప్పుడు నమ్ముకోవద్దు
ఉన్నవి లేనట్లు లేనివి ఉన్నట్లు
భ్రమింపజేస్తాయి
మనచేవుల్నికుడా అనుమానించాలి
నిజాల్ని అబద్దంగాను అబద్దాన్ని
నిజంగాను నమ్మిస్తాయి
అవి ఒకదాన్ని మరొకటి బలపర్చుకుంటాయి
నీతి వాక్యాలి ప్రభోదిస్తూ
తీపి పడాల గుభాలింపు తో
మనల్ని లోబర్చుకునే వాడుంటాడు
పరకాయ ప్రవేశంలో సిద్దహస్తుడు
ఓర్వలేనితనం స్వార్థం కపటం కుళ్ళు
వాడి రక్త కణాల్లో ప్రవహిస్తూనే వుంటాయి
మనిషి తనాన్ని కప్పేసుకుంటూ
అనేక రూపాల్లో సంచరిస్తాడు
మేధావిగానో నాయకుడి గానో డాక్టర్ గానో
సంఘ సేవకుడి గానో విద్యావేత్త గానో
నీ ముందు కోస్తాడు కాటు వేయడానికి
కాచుకుంటాడు
అమాయకత్వాన్ని ఆసరాగా చేసుకుని
మనలో మంచితనాన్నే వాడు
ఆయుధంగా మలుచుకుంటాడు
మనిషి తనన్నే ధ్వంసం చేస్తున్న వాడు
వన్నిప్పుడు మనిషి అంటున్నాం
అంతర్ముఖల్ని చిత్రించే మనో నేత్రం
మనలోనే వుంది
మనమిక మనిషెవరో నిర్ధారించు కోవచ్చు

సాహిత్యప్రస్తానం జూన్ జూలై 2007

అమ్మ ఒక మహా కావ్యం -కారం శంకర్

అమ్మ అనగానే అమృతం తాగినట్టుంటుంది!

కలుషిత సమాజంలో కల్మషం లేనిది అమ్మ ప్రేమే కదా!!

అమ్మ చుట్టు ఆలోచన లు పరిభ్రమిస్తున్న ప్పుడల్లా

నేను పసివన్నై పోతాను !!

నేనిప్పటికీ అమ్మ పాడిన జోల పాటల్లో ఉయలూగుతుంటాను

అప్పట్లో అమ్మ పాల కమ్మదనాన్ని మగత నిద్ర లొనూ

చప్పరించేవాన్ని!

ఎప్పటికీ అమ్మ గర్భం ఓ వెచ్చని మందిరమే కదా!

నిష్కల్మష నిలయమే సదా!!

అమ్మా! నీ గుండెలపై చిట్టి పొట్టి కాళ్ళతో తన్నినప్పుడు

ముగ్దు రాలివై నా కాళ్ళని కుడా ముద్దాడే దానివి!

నన్ను చూసి మురిసిపోయి ముచ్చట్లాడే దానివి గుర్తుందా ...?

నీ నోట్లో వేలు పెట్టి నే నాడుకున్నప్పుడు!

కొసపంటితో నా చేతి వేళ్ళను మృదువుగా

కొరికి గమ్మతులాడే దానివి!

అమ్మా! నువ్వు అమ్మవి మాత్రమే కావు

నా ప్రాణ స్నేహితురాలివి !!

జ్వరమొచ్చి అల్లాడినప్పుడు

నన్ను నీ గుండెలకు హత్తుకుంటే చాలు !

ఏ మందులు అక్కర్లేకుండా పోయేవి !!

ఇప్పటికీ నిన్ను తలచుకుంటే చాలు!

ఎంతో ఉపశమనం పొందుతాను!!

అమ్మా నీ కళ్ళతోనే నా హృదయాన్ని ఎక్సరే తీసేదానివి

అంతేనా ...

నీ తల వెంట్రుకలతో దృష్టి తీసేదానివి !

నువ్విప్పటికి నా మానసిక గాయాల్ని

స్వస్తత పరిచే సై క్రియా టిస్ట్ వి !

ఎన్నటికి చెరగని నా స్మృతి పతానివి

నిన్ను తలచుకుంటే చాలు!

ఏ గాయమైనా మాయమవ్వల్స్లిందే!!

అమ్మా నువ్వో అద్బుత వాక్యనివి

మహా కావ్యానివి !!

Sunday, August 26, 2012

ఒక సందర్భం

స్పృహను కోల్పోయి జీవిస్తున్న మనిషిపూర్తి స్పృహ లోకి ఎన్నడు రాలేడు
స్పృహలోకి రావడమే అతని అంతిమ లక్ష్యం

ఇది స్పృహ కోల్పోయిన సంధర్భం
అచేతనత్వపు దశ తర్వాత చేతనత్వం
నిస్పృహ లోంచి వడగట్టిన చలనధారాను
మస్తిష్కం లోకి వొంచుకోవాలి
మనమేంటో నిరుఉపించు కోవాలి

స్పృహ తర్వాత స్పృహే
స్పృహలో వుండడం
స్పృహ కలిగించడం
తనను తానూ స్పృహ లోకి రావడం కోసమే ఈ తపన
అపరిపక్వ భావాల అంతరంగం స్పృహలో వుండదు
చీకటి సముద్రపు ఆత్మశోధన లో
ఒక బీజం మొలకెత్తింది .

స్పృహ లేని సమాజం మధ్య
స్పృహ తో జీవించడమే కష్టం
స్పృహ తో వున్నవాన్ని స్పృహ కోల్పోయే టట్టు
చేయడమే జన తత్త్వం
అయితేనేం ?
బోధి వృక్షం అక్షర ఫలాల్ని పంచుతోంది

ఏమిటీ ఈ వెలుతురు కాంతి!
ఇంతకు ముందెప్పుడూ చూడలేదే !
అక్షరం ప్రకాశించింది
అక్షర కాంతి ముందు సూర్యబింబం చిన్నబోయింది
ఈ అక్షర కాంతి లోనే మనిషి నిరంతర పయనం .

Friday, August 24, 2012

ఒక నిజం-ఒక అబద్దం

నేను మాట్లాడు తున్నది నిజం కాదునువ్వు మాట్లాడేది నిజం కాదు
వాళ్ళు మాట్లాడేది నిజం కాదు
నిజమన్నదే ది నిజం కాదు
ఏది నిజమో అదే నిజం
అబద్దమన్నదే ది అబద్దం కాదు
ఏది అబద్దమో అదే అబద్దం
దేన్నైనా నిరూపించడం ఎవరి తరం కాదు!
దేనికి కొలమానం వుండదు
నిరూపిస్తానన డం ఒట్టి భ్రమ !
ఎవడో నిజాయితీ పరుడి నని చెప్పుకుంటాడు
వినేవాడు అవినీతి పరుడైనప్పుడు.
సత్య హరిచంద్రుడు అసత్యం పలకలేదంటే
నమ్ముతారా ? ...నిజం చెప్పండి... !
కొన్ని నిజాలు చెప్పటానికి కూడా అబద్దమే ఆడాలి
కొన్ని అబద్దాలు చెప్పటానికి కూడా నిజాల్ని చెప్పాలి
ఎవడో ఒకడు మహాత్ముడంటే నమ్ముతారా ?
పాపానికి ఎన్నో రూపాలు
జనం కోసం ప్రాణాలని ఇస్తానన్నవాళ్ళని
మీరు నమ్ముతున్నారా ?
తనని తానూ సంస్కరించు కోలేని వాడే
సంఘ సంస్కర్త నని చెప్పుకుంటాడు
అసలైన ముర్ఖుడే మేధావినని ప్రకటించుకుంటాడు
నిజానికి మూర్ఖుడి ననుకునేవాడు
ఎన్నటికీ మూర్ఖుడు కాడు
ఏది నిజం కాదు మరేది మరేది అబద్దం కాదు
ఏది అసత్యమో అదే అసత్యం
ఏది సత్యమో అదే నిజం

Thursday, August 16, 2012

అమ్మ ఒక మహా కావ్యం - కారం శంకర్